Nu het eindelijk zomer is geworden,
voel ik weer net iets harder dan vorig jaar dat ik niet meer van de
jongsten ben. Een van mijn laagst hangende takken wil niet meer mee.
Misschien omdat er te veel roekelozen aan hebben gezwierd in een
poging in mij te klimmen? Of misschien gewoon omdat eender welk leven
bestaat uit afscheid nemen? Het doet me pijn, zowel fysiek als
mentaal, want als ze in de herfst weer met hun kettingzagen gaan
komen, zal die tak er aan moeten geloven. Dan ga ik er nooit nog
hetzelfde uitzien... Ook bomen zijn immers ijdel, dat mag je zeker
weten! Misschien is ijdelheid ook zo'n universele eigenschap voor
alle levende wezens. Hoe vaak zie ik hier niet hoe eenden hun veren
goed leggen, hoe muggen pronken met hun buikjes vol bloed, hoe een
verdwaalde ree haar gewei aanscherpt en hoe mensen hun kleren en haar
goed leggen. We zijn immers allemaal trots op wie of wat we zijn! Of
dat zou toch moeten.
Gisteren zag ik de kleindochter van
Josianne passeren. Zo'n schoon kind, maar ze verbergt zich achter
gebogen schouders, haar voor de ogen en een immer aanwezige pet op
haar hoofd. Echt jammer, want het is een heel lieve, grappige meid!
Als ze met haar grootmoeder passeert, zegt ze altijd heel pientere
dingen en ze is altijd bezorgd. Helaas is ze niet trots op wie ze is.
Ik heb me al zitten bedenken hoe we dit kunnen oplossen... Toen
ikzelf nog een jong boompje was, raadde een oude beuk me aan om
iedere ochtend zeer luid te roepen 'Ik ben Leopold en daar ben ik
fier op!' Ik vond dat toen een vreselijk moeilijke opdracht, maar heb
het wel een tijdje gedaan. Als jonge scheut vond ik het een beetje
een dwaze opdracht, maar nu ik er op terug kijk, en ik echt fier ben
op mezelf, herken ik de waarde van deze woorden. Soms, gewoon voor de
lol, brul ik het nog wel eens. De andere bomen moeten daar dan eens
om grinniken, maar ik laat ze, want ik ben gewoon blij met mezelf.
Dus, ik zou hetzelfde nu aanraden aan
de kleindochter van Josianne en alle mensen die aan zichzelf
twijfelen. Gewoon iedere ochtend je naar roepen en dat je fier bent
op jezelf. Bye bye onzekerheid! Je kan er zeker van zijn, de wereld
is klaar voor jou!
