Zeg NEE tegen de herfst!

Nee! Ik heb er geen zin meer in! Altijd maar diezelfde sleur, hetzelfde gedoe. Dit jaar ga ik m’n bladeren niet te laten vallen! Ik houd ze koppig vast, uit protest!

Waarom moeten wij, bomen, ieder jaar opnieuw moeite doen om bladeren aan te maken in de lente, om ze dan weer doodleuk te moeten laten vallen in de herfst? Neen zeg ik! Ik doe niet meer mee! Het zal niet makkelijk worden, mijn strijd tegen de natuur, maar de maat is vol! Het is tijd voor een duidelijk signaal! Mochten er dus andere loofbomen zijn die deze oproep lezen: doe mee! We werken hard genoeg om deze wereld van zuurstof te voorzien, en wat krijgen we er voor in de plaats? Inderdaad, geen druppel water! Zeg dus NEE tegen de herfst! Men zegge het voort. Dank.

Kritiek, eikels en hevige haat

‘Gast, wilde gij u wel is met uw eigen zaken bemoeien, ja?’ Een geïrriteerde stem haalde me vanmiddag uit m’n dutje. Ik schrok wakker, schudde even met m’n takken en liet enkele beukennootjes vallen.

Op het eerste zicht was er weinig aan de hand. Een eindje verderop, aan het kruispunt met het  boswachtershuisje, stonden vier jongens van zo’n jaar of vijftien. Ik zag hoe een van hen zijn fiets op raapte en er razend snel vandoor fietste. ‘Eikel!’ Hij riep het nog over z’n schouder naar een van de drie overblijvers.

Eikel, haha! Het blijft mijn favoriete scheldwoord van de mens. Eikenbomen, en zeker hun vruchten, zijn een groot venijn! Zo heeft die kloottak van een eikenboom over me ontzettend veel irritante eikels aangemaakt dit jaar. Mij bekogelen met die venijntjes is het liefste wat hij doet. De eikel!

Goed, ik dwaal af. De drie achtergebleven jongens keken elkaar verbaasd aan.

‘Heb ik iets verkeerd gezegd?’ De blonde knaap trok een pruillip.

Zijn vrienden schudden sussend hun hoofd. ‘Maar nee, het is de waarheid. Hij moet maar eens inzien dat voetbal een team-sport is, geen solo ego trip.’ De jongens raapten hun fietsen van de grond.

‘Of is kritiek geven onterecht als je er zelf niet in gespecialiseerd bent?’

De stemmen van de jongens vervaagden.

Kritiek. Het woord heb ik al vaker gehoord en ik weet niet goed of het positief of negatief is. Wat ik wel weet, is dat het altijd een effect heeft op mensen. Als ze net kritiek hebben gekregen, schieten ze ofwel in actie, of de kritiekgever dood met hun ogen. Effect heeft het in ieder geval!

Volgens mij is kritiek dan ook eerder positief. Het gaat immers om een uitspraak die je doet om iemand te helpen, toch?

GODVERDOMME, VOZEN EIK! Hij bekogelt …. me …. weer … eens.

Kijk, dat bedoel ik. Mocht ik kritiek hebben op die kloteboom over mij, dan zou ik hem er op wijzen dat hij me pijn doet en ik daar niet happig op ben. Ik zou er tijd in steken om onze band in stand te houden. Hij ergert me echter al vanaf de dag dat ik z’n eikelkopje boven de grond zag piepen, zo’n honderd jaar geleden, en de rottak staat hier nog steeds!

Nee, kritiek is dik ok, haat daarentegen… f*@ç&$* Ik maak hem kapot, kapot zeg ik u!