Voorbije zomer, ik stond rustig te
genieten van het zonnetje, kwam hier plots een hele bende aan, zowel
volwassenen als kinderen. Ze hielden halt onder me en begonnen
vanalles op te stellen: grote camera's, lichten, zelfs iets dat ik
niet beter kan beschrijven dan een treinspoor. Ik begon licht te
trillen in m'n bast van opwinding. Dit waren duidelijk mensen die
wisten met wat ze bezig waren! Waren het opnames voor een film? Zou
ik in beeld komen? Of zouden ze me amper filmen? Net toen ik dat
dacht, werd ik gehuld in kabels en touwen.
'Mogen we niet gewoon zonder de kabels
in de boom klimmen?' hoorde ik een van de kinderen vragen, waarop de
man die het voor het zeggen had duchtig zijn hoofd schudde. 'Safety
first, rakker.'
Het eerste kind werd vastgeklikt en toen
waren we vertrokken voor een dag vol 'actie!' en 'cut!' en opnieuw en
opnieuw. Ik was heel blij dat het maar kinderen waren die in me
klommen, 100kg zware volwassenen had ik minder prettig gevonden...
En toen waren ze weer weg, net zo snel
als ze gekomen waren. Het voorbije half jaar heb ik er nog vaak aan
terug gedacht. Vooral wat er nu juist de bedoeling van was. Tot ik
gisteren Willy tegen Martha hoorde zeggen dat de film die hier onder
Leopold is opgenomen op 5 april gaat uitkomen. Stel je voor! Leopold,
de beukenboom, op het grote, witte doek! Straks sleep ik nog grote
filmprijzen in de wacht, eat that, Sequoia!
Sorry, ik liet me weer even meeslepen.
Het resultaat van die dag is dus vanaf 5 april in de bioscoop te
zien. De film heet 'Cloudboy'. Kunnen jullie in mijn plaats gaan
kijken en nadien komen vertellen of ik het goed gedaan heb? Want ik
vrees dat ik er zelf helaas niet ga geraken...
Cloudboy vanaf 5 april in de bioscoop
in uw buurt.
