Over mezelf

Hallo daar! Voor zij die hier voor de eerste keer komen, even kort schetsen wie ik ben. Ik ben Leopold, de eerste en enige bloggende beukenboom. Soms ben ik een echte oude bromboom en soms zo enthousiast als een pasgeboren stekje. Doel van deze blog: mensen eens door een andere bril naar de wereld en de natuur laten kijken. Geniet er van!
Natuurlijke groeten,
Leopold

zaterdag 28 juli 2012

Wegverlegging

Toen ik nog jong was, echt jong, ging het er hier in het bos heel anders aan toe. We waren toen allemaal privé-eigendom van een of andere graaf. Een pretentieus ventje, die eigenlijk nooit naar z’n prachtbos om keek. Z’n vrouw en kinderen zag ik wel eens passeren, maar meneer zelf had het steevast te druk. Vraag me niet met wat, volgens mij alleen maar met dingen die voor z’n eigen goed waren. Zo heb ik eens te horen gekregen van een van de dienstmeisjes die tegen de boswachter aan het praten was, dat de graaf de baan tussen Antwerpen en Turnhout wat verlegd heeft omdat de baan te dicht bij z’n slaapkamer was en hij ’s morgens wakker werd van het paard-en-kar-gebotter. De graaf moest eens weten hoe lawaaierig die baan nu is, hij zou prompt eisen dat de weg werd afgezet... 

zaterdag 21 juli 2012

Hallo, zomer?


Kan bijna niet geloven dat ik vier maanden geleden jubelde dat de lente was begonnen, want nu lijkt het al zo ongelooflijk hard herfst… En de zomer? Die hebben we gewoon overgeslagen! Ik zou m’n blaadjes alweer willen loslaten, maar ik probeer ze bij mij te houden. Weet ook niet echt of ik me dit jaar voldoende ga kunnen voortplanten.. Het is een vreemd en onzeker jaar weersgewijs. En ja, dan voel ik me wat van m’n sap. Staat er nog iets te gebeuren? Ik weet het niet. Maar dat er iets gaande is, merk ik wel. Zou onze aller-moeder-aarde het misschien beu zijn? Ik hoop het van niet, want het is hier zo slecht nog niet. De rust van m’n bos, de gezelligheid van ons dorp, het prachtige zachte zanggeluid van de vogeltjes. Het leven is mooi, lieve aarde, dus geef het nou niet op!

zondag 8 juli 2012

Let me entertain you?!?


Wat ik de voorbije tien jaar meer en meer heb zien opkomen is de nood van de mensen om geëntertaind te worden, vooral dan tijdens de zomer. Dan moet er met geweld het ene na het andere openluchtevenement te doen zijn, om er daarna weer een hele winter tegen te kunnen. Ja, zelfs in zo’n lokaal plaatsje als Oostmalle wordt er ieder weekend in de zomer wel een of ander openluchtevenement georganiseerd, en uiteraard mag een wekelijkse parkavond ook niet ontbreken op de agenda!
Ik vraag me een beetje af waarom. Ze brengen dan vaak zoveel lawaai mee in de natuur… Ik kan me inbeelden dat zo’n feestjes best wel eens leuk kunnen zijn, maar ik vermoed dat ik het gewoon jammer vind dat ik de overgrote meerderheid van de mensen die naar zo’n zomers staaltje entertainment komen, nooit eens in de winter zie passeren (ook niet in de zomer overdag trouwens). Ze komen alleen voor het entertainment, niet de rust die hier kan heersen, of de geweldige inzichten waartoe je kan komen als je hier eens een halfuurtje rondwandelt. Maar misschien zijn vele mensen wel een pak oppervlakkiger dan ik hoop. Ik geloof zeker in de goedheid van de mens, maar soms, als m’n vijver weer droog staat en de zinderende hitte m’n bladeren doet verwelken, bedenk ik me dat het vroeger niet zo heet was. Soms bekruipt me zelfs de zin om eens gek te doen en naar Zweden te verhuizen, but then again, een oude boom verplant je niet zomaar en eerlijk is eerlijk, ik zou m’n geliefde Oostmalle veel te hard missen.