Wegverlegging

Toen ik nog jong was, echt jong, ging het er hier in het bos heel anders aan toe. We waren toen allemaal privé-eigendom van een of andere graaf. Een pretentieus ventje, die eigenlijk nooit naar z’n prachtbos om keek. Z’n vrouw en kinderen zag ik wel eens passeren, maar meneer zelf had het steevast te druk. Vraag me niet met wat, volgens mij alleen maar met dingen die voor z’n eigen goed waren. Zo heb ik eens te horen gekregen van een van de dienstmeisjes die tegen de boswachter aan het praten was, dat de graaf de baan tussen Antwerpen en Turnhout wat verlegd heeft omdat de baan te dicht bij z’n slaapkamer was en hij ’s morgens wakker werd van het paard-en-kar-gebotter. De graaf moest eens weten hoe lawaaierig die baan nu is, hij zou prompt eisen dat de weg werd afgezet...