Lap seg! De wintercirque is weer begonnen. En ik
HAAT de winter! Veel te koud. Ik kan niet productief zijn en moet het weldra
stellen met de sappen die ik, nu de grond nog niet bevroren is, nog in mij kan
zuigen. Eerder deze week was er al de eerste sneeuw en nu hoorde ik twee
vrouwtjes zeggen dat het vrijdag al tien centimeter zou sneeuwen. Het is nog
veel te vroeg! denk ik dan in paniek. Normaal moet eerst de cirque passeren en
wordt daarna pas echt winter…
Want alsof de kou nog niet erg genoeg is, heeft de
mens in de loop der jaren van alles verzonnen om de winter ‘gezelliger’ te
maken. Zo zag ik daarstraks die dwaas met z’n rode gewaad en vreemde hoed op z’n
witte paard passeren, gevolgd door z’n zwarte hulpjes die achter hem aan holden
als halve gekken. Ik vermoed dat ze onderweg waren naar een school in de buurt.
Ik hoorde die op z’n paard toch iets mompelen over ‘die brave kinderen’. Een
vreemde snuiter! Ik zie hem elk jaar wel eens passeren rond deze tijd, maar ik
begrijp het concept er rond niet helemaal. Zo zie je maar, zelfs een oude,
wijze beukenboom weet niet alles…
En ieder jaar, als die oppermachtige man uit het
zicht verdwenen is (want hij is wel redelijk imposant), kunnen de mensen weer
vrolijk aan de slag gaan met hun lichtjes en dennenboomverering, maar daar deed
ik vorig jaar reeds m’n beklag over (Over de janetten onder de bomen en verdraagzaamheid). Als al die miserie dan gedaan is, dan pas
begint de echte klote winter en is het nog twee maanden afzien alvorens ik me
weer wat kan beginnen ontplooien. Ah bah! Ik zeg het, barre tijden breken aan!
Wie me dus wil komen troosten, kan dat steeds! Een warme knuffel van trouwe
lezers krikt deze oude rakker immers steeds weer helemaal op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten