Fieuw! De zomer is een heerlijk drukke tijd! Er valt zoveel
te beleven hier in het park deze dagen, dat ik amper de tijd vind om te
bloggen. Waar vind ik nu dan toch de tijd? In de aanmoediging die ik gisteren
van een voorbijganger kreeg die trouwens anoniem wenst te blijven. Ze vroeg me
waarom ik al zo lang niets meer geschreven had. Ik stel mijn fans niet graag
teleur, dus zie hier! Een nieuwe blogpost! Neem me echter niet kwalijk als ik m’n
tak hier en daar eens kwijt geraak, want ik schrijf dit alles op de tonen van
de eerste parkavond van de zomer. Het belooft weer wat te worden, met die
zeikers die me omver proberen te pissen. Of wou ik er een luchtig blogbericht
op na houden?
Ja! Dat was mijn plan! Goed, de zomer en zijn voordelen, dus….
Ah bah, dit weekend is er ook kermis met al dat lawaai en
geloei. Vroeger vond ik kermis veel spannender! Er werd toen leuke muziek
gespeeld en de mensen genoten veel meer van dat ene pleziertje in het jaar.
Tegenwoordig is er precies altijd wel een gelegenheid om te feesten, zelfs op
een doordeweekse donderdagavond als vandaag. Mensen feesten meer en meer, maar
worden ze er wel gelukkiger van? Ik gok van niet, want ze willen altijd meer.
Hoeveel ze ook hebben van iets, of het nu geld, vakantie of kinderen zijn,
mensen willen altijd meer. Het maakt me triest. Als ik verzadigd ben en genoeg
water geslorpt heb, dan stop ik, zorg ik er voor dat het goed besteed wordt, om
dan pas meer water op te slorpen. Natuurlijk, als er dan even geen water
beschikbaar is, kan dat knap lastig zijn. Een mens zou dan ook een voorraad
aanleggen, maar ik ben blij dat wij bomen dat niet kunnen! Het maakt je immers
een pak dankbaarder en vooral: het maakt me tevreden met wat ik heb. De kleine
dingen in het leven weer weten te appreciëren, dat is wat mensen moeten leren!
Niet de massa evenementen en hopen geld, maar rustige één op één gesprekken of
een centiem vinden op straat. Net zoals vroeger, in de tijd toen er nog meer
bomen als mensen waren, toen geluk niet gezocht werd, maar gewoon gevonden en
toen de kermis nog bestond uit blikken omver werpen, sjoelbakken, pietjesbakken
en paapgooien. En nee, ik ging vooral niet de negatieve, oude boom uithangen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten