Dat ik niet altijd goed begrijp waarom mensen
altijd per se een koppel willen zijn, weten jullie al wel. Maar ik weet het,
als boom zie ik dat anders. Of moet ik zeggen: als boom die deel uitmaakt van
een bos? Want alleen ben ik uiteindelijk nooit…
Maar goed, mensenkoppeltjes dus. Als ze pas
verliefd zijn en in het park wat komen wandelen en palaveren, zijn ze meestal
op hun ergst: dolverliefd, lopen met hun hoofd in de wolken en zijn er toe in
staat om de gekste dingen eerst te doen. En dat laatste, daar ondervind ik soms
last van.
Ik heb er niets op tegen als ze op m’n bankje
komen zitten en aan elkander beginnen prutsen. Waar ik echter NIET tegen kan,
beste verliefde dwazen, is wanneer jullie in een wazige bui jullie namen in m’n
stam krassen, met zo’n melig hartje er nog tussen ook. *é”’àç§ (‘’£ù* GRMBL!
Als jullie nu echt denken dat ik er op sta te springen om getatoeëerd te worden
met iets waar ik helemaal niet om gevraagd heb, dan hebben jullie het mis! Ik
wil jullie f***ing namen niet in mijn stam gekrast hebben! De volgende die het
waagt te doen, krijgt een taksmak recht tegen z’n oren. Stop dus met die onzin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten