Er zijn zo van die dagen dat je merkt dat er iets op til
staat. Soms is het een goede spanning, dan zijn de mensen blij en vliegen ze
van hier naar ginder om van alles te regelen. Meestal een feestje, ofzo.
Vandaag was het echter een verontruste tumult. Het frustrerende is dan dat je
flarden opvangt van de mensen die voorbij hollen, maar je weet nooit echt
meteen waar het over gaat. ‘Het wordt dringend tijd dat we ze inspecteren,’
hoorde ik vanmorgen een man in pak met een bezorgd gezicht zeggen. Een beetje
later passeerden er twee werkmannen, misschien liepen ze niet echt, maar ik zag
toch wel dat ze hun pas iets hadden aangepast. Ze wilden ergens op tijd zijn.
Misschien was dat wel hetgeen me het meest alarmeerde. Als de werkmannen al
ergens spoedig willen zijn, dan moet het iets ernstigs zijn. Meestal slenteren
ze immers van perkje naar perkje met hun hark en rijf. Nooit gepresseerd en
onder het motto: doen we het vandaag niet, dan hebben we morgen ook nog altijd.
Je kan je dan ook mijn verbazing voorstellen toen ik een van de twee hoorde
zeggen: ‘Dat zullen we vandaag dan toch echt nog moeten oplossen.’ Nu wist ik
het zeker, er was iets aan de hand! Onthutst keek ik even in het rond, naar de
andere bomen. Nee, zij wisten ook niet wat er aan de tak was. Het was ons wel duidelijk dat wat de onrust
ook veroorzaakte, het ergens vanachter in het bos was. Dus het zou nog even
duren eer het nieuws tot bij ons kwam, als het van boom tot boom moest gaan.
‘Ja John, ik weet het. Er is weinig aan zo’n
schimmelinfectie te doen, maar we kunnen toch op z’n minst de geïnfecteerde
bladeren van de bomen zo snel mogelijk bijeenrijven en weg doen. Zo kunnen we
voorkomen dat andere essen geïnfecteerd worden,’ hoorde ik de man in kostuum,
die ik ’s ochtends ook al gezien had, tegen zijn gsm praten. Een schimmelinfectie op de essen? Meteen
begonnen de bomen rondom mij onrustig heen en weer te wuiven. Zou het een
infectie zijn die het hele bos zou lam leggen? De man had gesproken over ‘de
andere essen’, zou het dan alleen over onze dierbare broers gaan? Of zullen we
allemaal ten onder gaan?
Een hele namiddag hebben we in spanning staan
wachten en toen werden de geruchten bevestigd. Het ging inderdaad over een
infectie op de essen. Ze zagen er blijkbaar erg slecht uit, met paarse
bladeren. Stiekem zou ik het wel willen zien, maar hoe hard ik m’n stam ook
probeer uit te rekken, ik kan niet tot het einde van het bos kijken. Of dat van
die paarse bladeren dus echt is, of een overblijfsel van het doorgeven van boom
tot boom, weet ik niet. Desalniettemin wil ik via deze weg alle essen veel
sterkte toewensen. Wees sterk en geef niet toe aan infecties!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten