27 mei, Dag van het park. Geweldig. Weer zo’n dag verzonnen
door de mens om iets voor 1 dag in de aandacht te zetten. Iets dat eigenlijk
alle dagen in de aandacht zou moeten staan: de natuur. Ben het te weten gekomen
omdat de mannen van de gemeente hier daarstraks wat aan het harken waren en ze
hadden de radio opstaan. Toen plots een reclamespotje passeerde, waarin een
boom reclame maakte voor de dag van het park. Echt zo een boom die per se in de
aandacht wilt staan. Bah, daar krijg ik het nu echt van, zie! Zo’n media geile
boom die zich wil laten horen, maar geen inhoud heeft. Een leegboom, zo noem ik
het!
Om dan nog maar te zwijgen over de dag zelf. Sta
echt niet op al die mensen te wachten die eens voor de gelegenheid naar het
park gaan komen. Het is zo geforceerd, want ’t is de dag van het park, dan
moeten we zeker eens een kijkje gaan nemen. Grmbl! En natuurlijk dat de mannen
van de gemeente dan vandaag al stonden te harken, want het park moet er plots
op z’n best uitzien. Nee, het is te gemaakt voor mij, mensen komen dan niet
omdat ze willen, maar omdat het zo hoort. Misschien is dat wel een van die
menselijke kantjes die ik nooit zal begrijpen. Iets doen omdat het zo hoort.
Nee, ik doe datgene waar ik goed in ben. Zuurstof aanmaken, observeren en
reflecteren.
In dat opzicht, ik besef het, biedt zo’n dag van
het park ook vele mogelijkheden voor mij. Er zullen immers vele mensen passeren
met verhalen en roddels, maar over het algemeen vind ik het veel leuker om
mensen te zien passeren die ik ken. Op die manier hebben de verhalen veel meer
betekenis voor me.
Maar goed, ik klink nogal pessimistisch en dat met
zo’n schitterend weer. Komaan Leopold, denk ik dan, herpak jezelf. Et voila!
Tot zondag 27 mei, de dag van het park!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten